همه جا مثل اینجا نیست که همه چیز طبق برنامه پیش برود.همه سر ساعت مشخصی بیایند سر کار و بعد از 8 ساعت خواب و 8 ساعت کار مفید بعد از ساعت 8 به تفزیح بپردازند.بیرون از اینجا شرایط طوری است که برای یک لقمه نان دراوردن و زندگی کردن باید مدرسه را رها کرد!نمونه اش همین هالیوود.اگر فکر میکنید تحصیل در در هنر مهم مهم است یک نگاه به لیست پایین کنید و خودتان قضاوت کنید.که ایا این افراد در شغلشان تاثیر گذار بوده اند؟اره واقعا؟یعنی واقعا داریم؟

ال پاچبنو:در 17 سالگی تحصیل در مدرسه ی هنرهای زیبای نیویورک را رها کرد تا با مشغول شدن در شغل های معمولی،پشتیبانی مالی کافی را برای دنبال کردن حرفه ی بازیگری داشته باشد.

چارلی شین:تنها چند هفته پس از دیپلم گرفتن به دلیل غیبت های مکرر از مدرسه ی سانتامونیکا اخراج شد!

کامرون دیاز:دبیرستان پلی تکنیک لانگ بیچ را پس از دریافت پیشنهاد رها کرد.

جیم کری:برای کمک مالی به خانواده اش در سن16 سالگی تحصیل را رها کرد.

جان تراولتا:در 16 سالگی برای بازی در فیلم به خانه خوش اومدی کوتر مدرسه را رها کرد.

دروباریمور:کلاس یازدهم بود که به مرکز بازپروری فرستاده شد و تحصیل را رها کرد.

حالا کی میخواد از مدرسه فرار کنه؟؟؟